डोरो बान्ने पुर्णिमाको दिन कोही पनि स्कुल आउँदैनथे । पुरै गाउँ डुलेर जजमानको घरमा डोरो पुर्याउँथे । हाम्रो नाडी देखी कुईना सम्म कसले धेरै डोरो बान्ने भनेर प्रतिस्पर्धा नै हुन्थ्यो । जती धेरै बाहुन घरमा आउंथे हामि तेतीनै दङ्ग पर्थ्यौं ।
उपाध्याय बाहुन साथीहरु तुलनात्मक रुपमा हामि भन्दा पढाईमा अब्बल नै थिए । स्कुल टप गर्ने देखी कक्षामा पनि पहिलो देखी चौथो सम्म लग्भग उनै हुन्थे कैले कैले तेस्रो र चौथो हामीले भेट्थ्यौं नत्र जैले उनिहरुनै । अहिले पनि तिनिहरु कतै न कतै लोकसेवा पास गरेर जागीरे नै छन् ।
हामि जैंसी हरु चैं पढ्न त पढ्ने तर लगभग सबै बिदेस हानियौं । यसपाली नेपाल जांदा एकजना संग भेट भयो जिल्ला अदालत अर्घीखांचीमा जागिरे रहेछन् । म संगको छोटो भेटमा उनले भन्दै थे तिमि पन्थीहरु कसैले पनि किन नेपालमै बसेर जागीर खाने सोंचेनौ?? सप्पै नै पढाई र कामको लागी भनेर बिदेशनै हानियौ।
हल्का मन चस्क्क भाको थ्यो सुन्दा । हुन पनि अदालत , गाउँको स्कुल , फार्मेसी , ल्याब लगायत सबै तिर अहिले लगभग हाम्रो ब्याचका जागीरे छन् । तर तिनैका दिदी बहिनी हरु भने ९-१० मै पढ्दा बिहे गरेर सक्किन्थे । एकजना पनि छैनन् होला +२ सक्काएका । छोरीहरुलाई चैं हेपेकै हुन।
यो गन्थन चैं जनैको बिषयमा लेख्चु भनेर सोंचेको अली बढी नै भयो केरे । अब ट्र्याकमै आएँ । 😂
९-१० मै पढ्ने बेला मैले उपाध्याय साथीहरुको जनै देखेर बा लाई भनेको थें बा मलाई पनि जनैं लाईदिनुस । बा ले झपार्दै भन्नुन्तो पैला अलिक पढेर ब्या गर्ने हो अनि बल्ल लगाउलास ।
हुन पनि हामि पांच भाई छोराहरु कसैको पनि छिटो धुमधाम गरेर बर्तबन्ध भएन । सप्पैको बिहे हुने दिनको एक हप्ता अगाडी भयो । 😂 अझ कसैको त बिहान जनै लगाएर दिउँसो बिहे भो । पैले खासै के खान्चन् के गर्चन भनेर वास्ता नगर्ने बा ले जनै लगाए पछी खुप ख्याल गर्न थाल्नओ । यस्तो नखानु उस्तो नखानु भनेर सम्झाई रहनुभो । तर जनैं चैं कसै को पनि साथमा हुन्नथ्यो । मेरो त यताबाट फर्केसी बर्तबन्ध भएको एक हप्तामा बिहे भो । खुप रहर गरेर जैले लगाएर राखें । यता फर्केसी पनि केही समय त लगाएं । केही आस्था वा बिस्वास भएर भन्दा पनि मलाई रमाईलो लागेथ्यो र लाग्छ पनि अझै
गत बर्ष नेपाल जांदा घर पुगेको अर्को बिहान बाले नुहाएपछी जनै फेर्न लगाउनुभो (बालाई लागेको थियो मसगं जनै छ साथमा )बनमा चर्न गएको गाईले के खायो के खाएन , के गर्यो के गरेन तर घरमा आएसी चोखो बन्न पर्च भनेर केही थान ध्वजा दिएर कुन ,कुल्यान ,देवी देवताहरुलाई चढाउन भन्नु भो र सुनपानी छर्केर कन्या हरुलाई टिका लगाएर दक्षिणा दिन भन्नुभो । मैले सप्पै गरें खुरु खुरु । बडा रमाईलो हुनेरहेछ हेर्नुस । मनै आनन्दित हुने । तेती गरेपछी बा पनि खुस । अनि बल्ल भान्सा छिरियो । 😂 कुरो बुझ्नु भो नि ?? यता फर्कंदा बाले ७ वटा जनै दिएर पठाउनु भाथ्यो । आउँदा त
साथमा जनै थ्यो । पछी भलिवल खेल्न जांदा टिसर्ट बाट बाहिर निस्केको निस्कै गर्यो र निकालेर फालेको अझै लगाको छैन । यो जनै भन्ने जिनिस मेरो लागी रमाईलो बाहेक केही लागेन । यो लगाएपछी बन्धन हुन्छन् भनेर हाम्रो दिमागमा अनेकन् कुरा भरिदिन्छन् । सायद समय संगै ति कुरा हट्लान ।
बाहुन भै राख्न बडा मुस्किल रच बुझ्नु भो नि ?😂
